Verrekijker

Aan de overkant waar jij mij 's nachts bespiedde wilde ik gebruik maken van de situatie. Wist jij dat ik het wist? Met mijn grote ramen en gordijnen die nooit gesloten waren, nodigde ik jou misschien wel uit. Met je linkerhand hield je de verrekijker vast, met je andere hand je pik. Dat was wat ik zag toen ik je voor de eerste keer betrapte. Op dat moment wist ik niet of ik kotsmisselijk moest worden van het idee, of me heel gevleid moest voelen. Elke week kleedde jij me met je verrekijker uit, betaste je me in jouw gedachtes. Deze nacht koos ik er voor om je toe te laten. Om mij langzaam uit te kleden voor het open raam en je aan te kijken. Je vooral heel lang aan te blijven kijken. Mijn borsten en poes te strelen. Ik wilde weten of je door jouw verrekijker dan nog steeds durfde te kijken. Ik zag je rechterhand zakken, maar je bleef daar staan en herpakte jezelf. De afstand maakte het makkelijk voor jou je niet te schamen, want immers had ik die verrekijker niet. Ik zag een schim in de verte en een opgewonden man die zichzelf bevredigde. Dag man, zie je dat ik je heb gezien, zie je dat ik dit voor jou doe? Haal je hier genoegen uit? Kom je hier van klaar? Is het makkelijker op een afstand dan van dichtbij? Aan de overkant waar jij mij 's nachts bespiedde spoot jouw sperma de ramen onder. De nacht bestempeld met de door een verrekijker afgespeelde verlangen. Ik sloot mijn gordijnen en belandde enigszins nat, maar alleen in bed.