Begeerte

Hij kon alleen maar naar mij kijken. Hoe ik daar naakt voor hem lag. Hij trok zich af terwijl hij mijn ronde billen begluurde. 'Ik kan hier uren naar kijken' zei hij terwijl hij zijn natte vinger bij mij naar binnen duwde. Ergens vond ik het gek dat zijn - met mijn vocht bestempelde zoen - mij niet deed blozen. Zelfs zijn openheid wekte bij mij geen ongemakkelijkheden op. Ik voelde me juist op mijn gemak, terwijl hij daar de woorden nietsvermoedend voor me invulde. Ik hoorde de stemmen in zijn hoofd door de kamer heen vliegen. Ik dacht altijd dat ik een denker was, maar hij was daar niets bij. Ik luisterde en keek hem aan. Ik zei niets en bleef kijken naar zijn lippen die niet konden stoppen met praten. Ik keek naar zijn tong die vol passie bij mijn poes naar binnen drong. Ik keek en probeerde mijn verhaal te vertellen, maar echt snappen deed hij dat niet. Toch wilde ik begeert worden zoals hij mij die avond begeerde. Wat zullen weinig vrouwen zoveel oprechtheid van mannen krijgen, wat zullen zij negeert worden in hun bestaan. Ik wist het zeker: hij sprak de taal van begeerte naast zijn onnodige en overmatige gelul. Hij sprak de taal van onverwoestbare oprechtheid. Zo erg dat je niet weet wat je er mee aan moet. Hij legde zijn handen op mijn middel en eigenlijk, eigenlijk was dat al meer dan genoeg.