Sneeuwstorm

Met je zwaard trotseerde je de dieptes. Verborgen dieptes. Zoals die van de pieste. Heel onverwacht waaide de sneeuwstorm op. Klopte je op de deur van mijn chalet. Ik bood je een warme douche en onderdak aan. 's ochtends ontwaakte ik van je natte droom. Je porde in mijn zij met je zwaard. Vocht liep direct in mijn poes. Ik wil het voelen in mijn diepe dalen. Ik kan er niets aan doen. Als een gletsjer gleed je zwaard bij mijn poes naar binnen. Ik kon het niet helpen. Ik ben er zonder pardon op gaan zitten. Zoals het zwaard van Merlijn de tovenaar, toverde jij oneindige natheid. Ik bereed je. Jij greep me bij mijn tieten. Ik omhelsde het zwaard met mijn lippen. Scherp. De scherpe randjes eraf zien spoelen, omdat ik het wilde proeven. Je zwaard zijn zaad zien vloeien. Met je zwaard trotseerde je de dieptes. Van mijn poes tot mijn mond. Oneindig diep. Totdat de sneeuwstorm weer ging liggen.