Elektricien
"Zijn elektriciens altijd zo jong?" zeg ik terwijl ik net gedoucht in de deuropening sta. Mijn haren nog nat en enkel een handdoek om. Ik merk dat je ongemakkelijk wordt van mijn schaarsgeklede situatie. Je pruttelt wat in de meterkast. "Zo, ik denk dat alles in orde is mevrouw". En nu? vraag ik. Je handtekening graag. Hij overhandigd de iPad en terwijl ik dat probeer aan te nemen, merk ik dat mijn handdoek naar beneden glijd. Ik zie je ogen afglijden richting mijn borsten. Met de iPad in mijn handen zet ik een stap naar achter. Nu stap je mijn drempel over. Je bent binnen. Je buigt me over de bankleuning. Ik hoor je riem los gaan. Je broek naar beneden. Je vingers testten of mijn poes nat genoeg is. Je bent binnen. Binnen in me. Ik vraag me af of je dit wel eens eerder hebt gedaan. Van mij mag je vaker langskomen en mij zo nemen. Terwijl mijn gedachtes afdwalen hoor ik je komen. Ik heb nog wel meer dingen die gemaakt mogen worden.