Witte ladekast
Ik had al dagen een nat slipje. Je handen tussen mijn benen gevisualiseerd. In terpentijn zat je tegen over me. Man met akelig veel tattoos en helder blauwe ogen. Alsof dat nog niet genoeg was. Ik wilde het. Verlangde het. Jou tussen mijn benen. Het Bloed steeg naar mijn hoofd terwijl ik je witte ladekast op zijn kop bekeek. Ik kon alleen maar schreeuwen. Bijna piepend, omdat ik door deze positie bijna geen lucht kreeg. Ik hing over de rand van je riante boxspring. Jij daar en tegen stootte steeds harder je licht gekromde penis in mijn poes. Ik was nat. Overmatig nat. Zo nat dat de meest intense momenten werden onderbroken doordat je penis uit m'n poes gleed. Ik genoot en kreeg flashbacks naar de pashokjes die ik niet lang daarvoor nog met je deelde. Schokkend stond je tegen over me. Van geilheid en opgekropte seksuele verlangens. Nu zat je in me en schokte je ook. Ik wilde je zien komen. Je ogen zien tollen naar het strak wit geplamuurde plafond. Ik wilde het zien. Het genot dat schokte door je hele lichaam. Ik kwam langzaam omhoog. Volgespoten. Versnelde hartslag, hoge adem. Belandde jij met je hoofd tussen mijn borsten.